میزان تداوم تغذیه با شیرمادر و عوامل مرتبط با آن در کودکان 6-2 سال تحت پوشش مراکز بهداشتی درمانی زاهدان در سال 1380

سابقه و هدف: با توجه به اهمیت تداوم تغذیه با شیرمادر و الگوی متفاوت آن در مطالعات گوناگون، این مطالعه بر روی کودکان 6-2 ساله تحت پوشش مراکز بهداشتی درمانی شهر زاهدان در سال 1380 انجام شد. مواد و روش‌ها این مطالعه با استفاده از داده‌های موجود (Existing Data) انجام گرفت. پرونده 2007 کودک 6-2 ساله با روش نمونه‌گیری تصادفی چندمرحله‌ای در سال 1380 انتخاب و مدت تداوم تغذیه با شیرمادر و ارتباط آن با برخی عوامل مثل سن مادر، میزان تحصیلات و شغل والدین، جنس، رتبه تولد، وزن زمان تولد و سن شروع غذای کمکی کودک بررسی شد.یافته‌ها: میانگین مدت تغذیه با شیرمادر 6.2 ± 18.09 ماه بود. 99% مادران در بدو تولد به کودک خود شیر می‌داده‌اند. این رقم در سنین 24 و 18، 12، 6 ماهگی به ترتیب 2% و 54.4%، 7.81%، 91.6% بود. سن مادر، سن شروع غذای کمکی، رتبه تولد و وزن زمان تولد کودک با میزان تداوم تغذیه با شیرمادر رابطه معنی‌داری و شغل والدین، میزان تحصیلات والدین، جنس کودک و نوع زایمان با میزان تداوم تغذیه با شیر مادر ارتباط معنی‌داری نشان نداد. همچنین در این مطالعه مشخص شد که رفتار تداوم شیردهی نسبت به چهار سال قبل کاهش معنی‌داری داشته است. نتیجه‌گیری و توصیه‌ها: با توجه به ویژگی های مادرانی که در معرض خطر ترک سریع‌تر شیردهی می‌باشند، لازم است برای حفظ و افزایش طول تداوم شیردهی برنامه‌ریزی صورت گیرد.